Jaskinia tajemnic

Exellent

Jest to ciemna i mroczna jaskinia i w której wszystko wydaje się inne, niż zwykle. Wszystko jest w niej tajemnicze i... Jakby straszne?

Zafrina

Weszła stępem i rozejrzała się. Na reszcie miejsce do którego pasowała. Weszła do środka i zaczęła węszyć. Dla innych koni wilgoć była nieprzyjemna, ale jej się podobała.

Exellent

Przykłusował pod jaskinię. Zawahał się chwilę i powoli wszedł do jaskini. Zauważył w niej klacz, więc coraz bardziej zagłębiał się do wnętrza jaskini.

Zafrina

Odwróciła się usłyszawszy kroki za sobą. To chyba z tym koniem miała się spotkać. - Witaj. - Powiedziała idąc w jego kierunku.

Exellent

- Witaj. - Przywitał się. - Exellent jestem. - Przyjrzał jej się uważnie. - WZ? - Miał na myśli stado oczywiście.

Zafrina

Jasne, że tak. - Powiedziała. Nikt z takim charakterem jak ona nie wybrałby innego stada. - A ty jakie stado?

Exellent

- Mlecznej Poświaty, madame. - Ona i stado Wiecznego Zapomnienia? Jak na razie nie pasowała do niego charakterem, jak na razie. Jednak nic nie powiedział.

Zafrina

Zmierzyła go bezbarwnym wzrokiem. Nie znała tego stada zbyt dobrze, ale już wiedziała, że jest dobre. A przynajmniej zachowanie ogiera na to wskazywało. Z jej miny jak zwykle nic nie wynikało, ale nie wydawało jej się, aby polubiła Exellenta. Nie przestawał przyglądać mu się zwykłym spojrzeniem, które mogło wydawać się być trochę chłodne dla innych koni.

Exellent

Zauważył, że jest obserwowany, więc zapytał. - Co madame we mnie zauważyła? - Próbował zażartować, bo atmosfera nie była najmilsza.

Zafrina

Nic tak się przyglądam. - Powiedziała i odwróciwszy się do ogiera tyłem zrobiła kilka kroków w przód. W jaskini były stalaktyty z których skapywała woda i do jednego z nich podeszła klacz. Zdążyła akurat, żeby złapać na wystawiony język krople wody. Było jej mało, ale i tak Zafrina poczuła, że jest zimna. Cisza była co prawda przyjemna dla jej uszu, ale widziała, że inne konie lubią rozmawiać. - Powiedz coś o sobie. - Powiedziała znów odwracając się do ogiera przodem.

Exellent

Poszedł za klaczą. Zapytał, bowiem chciał wiedzieć.. - A co madame by chciała wiedzieć? - Uśmiechnął się pogodnie. W tym momencie stuknął lekko kopytkiem o ziemię.

Zafrina

Hm, może po prostu opowiedz swoją historie. - Powiedziała po chwili wahania. Nic lepszego nie przychodziło jej do głowy.

Exellent

- Dobrze madame.. - Po chwili namysłu zaczął snuć swoją jakże ciekawą historię - Powiem panience tak, nie wychowywałem się w stadzie, a sam - bez matki. Jednak spotkałem na swojej drodze życia, wiele dobrze wychowanych koni, niestety były też nie miłe spotkania z nie wychowanymi, spróbowałem zachowywać się jak... Jak na konia przystała. - Zrobił małą przerwę i kontynuował dalej. - Może mi się udało, może nie.. Nie zanudziła się panienka? - Chciał zapytać się klaczy o jej historię, ale wiedział, że to dżentelmenowi nie wypada.

Zafrina

Nie zanudziłeś, ale dlaczego jesteś taki... uprzejmy? - To pytanie nurtowało ją od początku gdy usłyszała wypowiedzi ogiera. Było to dla niej nie do pojęcia, bo nigdy nikt nie był dla niej uprzejmy.

Exellent

- Ach madame.. Gdybym ja tylko to wiedział? - Uśmiechnął tajemniczo. - A czemuż madame jest taka.. nie miła? - Zapytał, gdyż to pytanie było równie bez sensu, jak i jej. Na żadne z tych pytań nie, odpowiedź nie mogła, być prawdziwa. Bo kto wie, dlaczego jest taki jaki jest?

Zafrina

Taka już jestem. Nie miałam życia usłanego różami i te konie które spotykałam były dla mnie niezbyt miłe, a nie miałam od kogo uczyć się dobrego zachowania. Poza tym nigdy mi to nie przeszkadzało w życiu, a wiele razy pomogło. - Odpowiedziała. Jej charakter nigdy jej nie przeszkadzał i nie zamierzała się zmieniać.

Exellent

On osobiście twierdził, że lepiej być dobrze wychowanym, no ale każdy ma swój 'gust' i wybór. Uśmiechnął się i powiedział. - Ahm. Rozumiem madame. - Zamyślił się i machnął ogonem.

Zafrina

Czemu wybrałeś swoje stado? - Spytała po chwili ciszy. Nie zbyt ją to ciekawiło, ale nie miała żadnych lepszych pytań.

Exellent

Odpowiedź była prosta tak więc powiedział bez zastanowienia - Ponieważ pasuję do niego charakterem madame. - Powiedział z uśmiechem - Madame jak sądzę też dlatego wybrała Stado Wiecznego Zapomnienia. - Dodał po chwili. Spojrzał w niebo, aby sprawdzić czy jeszcze istnieje, po czym mruknął. - Istnieje i nigdy nie przestanie..

Zafrina

Zastanowiła się przez chwilę o czym myśli ogier, al nic nie mogła wymyśleć więc dała sobie spokój. Rozejrzała się po jaskini i dostrzegła kilka samotnie wiszących nietoperzy. Podeszła do nich bezszelestnie i zaczęła im się bacznie przyglądać. Zawsze fascynowały ją zwierzęta, które były aktywne w nocy. Gdy przypomniała sobie, że nie jest sama po prostu zignorowała tę myśl.

Exellent

Poszedł w ślad za klaczą. Nie lubił nietoperzy, gdy tylko do jednego podszedł do jednego i trącił go nosem.. Nietoperz nie zareagował, ale Exellent tak. Odskoczył kilka kroków do tyłu zastanawiając się co klacz w nich widzi. - A co się podoba panience w nietoperzach? - Mruknął cicho, by ich nie obudzić. Nie chciał aby one latały nad jego głową.

Zafrina

Są takie fascynujące. Nie wiadomo nam o nich zbyt dużo bo są bardzo tajemnicze. Niektóre gatunki żywią się krwią, a inne owocami, wiesz? Wolałabym być tym pierwszym. - Powiedziała uśmiechając się chłodno. Trąciła chrapami nietoperza, a ten otworzył oczy i spojrzał na nią. Zamachał skrzydłami i z piskiem wyleciał z jaskini. - Strachajło! - Krzyknęła za nim klacz i odwróciła się do ogiera.

Exellent

Zaśmiał się. Starachajło? To go rozbawiło, chociaż sam nie bardzo wiedział czemu. Po chwili jednak spoważniał - A ja bym wolał być tym drugim madame.. - Uśmiechnął się. Nie miał zamiaru żywić się krwią, a tym bardziej wolał, aby dama, która stała przed nim też nie żywiła się krwią.. On jest za młody żeby umierać. Stwierdziwszy to dodał. - Ja jestem za młody żeby umierać! - Powiedział to tak naprawdę do siebie.

Zafrina

Nigdy nie wiadomo kiedy śmierć nas zabierze. - Powiedziała ponuro. Zbyt dobrze wiedziała jak nagle można umżec i zbyt wiele razy traciła w ten sposób kogoś. - Niektóre konie, które mnie spotkały tez sądziły, że są za młode żeby umierać. - Powiedziała chłodno.

Exellent

- Nie dokładnie to miałem na myśli madame.. Madame mnie źle zrozumiała. - I on źle powiedział i ona i źle zrozumiała. Co raz częściej zdarzała mu się powiedzieć głupotę. Był już skrajnie załamany, jednak w kółko i w kółko naprawiał swoje błędy. Po chwili zrozumiał, że to co powiedział przed chwilą było i kolejnym problem, który będzie musiał poprawiać, więc po tej długiej przerwie dodał. - A i ja źle powiedziałem.. - Wiedział, że to nie jest to samo co mógł powiedzieć od razu, ponieważ po tak długiej przerwie musiało być to po prostu głupie!