Oaza

Papercut

Wyszła z wody i stanęła obok Exellenta. Rozejrzała się wkoło i wybrała gałązki drzew, które wyglądały apetycznie. Stanęła dęba, wyciągnęła szyję i zerwała kilka. Na jej grzywę spadły liście. Gdy wylądowała, strzepnęła je. Poleciały na ogiera, stojącego obok -Upsz. Pszepłaszam.- powiedziała, trzymając rośliny w pysku. Wypluła je, przypominając sobie o dobrych manierach i dopowiedziała: -Nie chciałam. Pan wybaczy...- zmieszała się nieco.

Exellent

Zachowanie klaczy rozbawiło go. Jak ona słodko mówiła, gdy miała jedzenie w pysku. - Nic się nie stało. A teraz madame pozwoli, że wytrzepię się z liści, które panienka na mnie zrzuciła. - Uśmiechnął się ciepło i wytrzepał się. Schylił się, aby wyrwać z ziemi buraczka. - A co madame powie na spacer po pustyni? - Zapytał zachęcająco.

Papercut

Uśmiechnęła się przepraszająco i schyliła łeb, by zjeść gałązki. Starannie je przeżuła i przełknęła. -Czemu nie? Chętnie się przejdę.- odpowiedziała ochoczo. Uniosła ogon w arabskim geście i zakręciła nim młynka.

Exellent

Ruszył w głąb pustyni, wraz ze Papercut. - Szukamy nowej oazy madame? - Uśmiechnął się do niej czarująco. Machnął ogonem i spojrzał na nią.

Papercut

Odpowiedziała równie czarującym uśmiechem i zrównała się z Exellentem.-Niegłupi pomysł, monsieur.- rzuciła bez większego namysłu. Dopiero po chwili zdała sobie sprawę, jak beznadziejnie zabrzmiało połączenie słów "niegłupi" i "monsieur". No cóż, musiała jeszcze popracować nad swoim językiem.

Exellent

'Niegłupi pomysł, monsieur.'? Te słowa wywołały w nim fale nieobliczalnego śmiechu.. Jednak tylko ledwo słyszalnie zachichotał. Nagle coś mu się w brzuchu przewróciło i poczuł się z lekka nie zręcznie, z przyczyn mu nie znanych. Uśmiechnął się zalotnie i powiedział - Ahoj przygodo! - Po czym machnął ogonem.

Papercut

Parsknęła śmiechem. -Ahoj przygodo.- powtórzyła, szczerząc zęby w uśmiechu. Postawiła uszy i spojrzała na ogiera wyzywającym wzrokiem -Ścigamy się?- spytała z łobuzerskim błyskiem w oku.

Exellent

- Ależ oczywista madame! - W paru sekundach rozpędził się do cwału. 'Ciekawe czy go dogoni?' Nie wiedział gdzie ona jest, więc nie mógł tego ocenić.

Papercut

Gdy zobaczyła biegnącego ogiera, od razu wykonała dziki skok galopu i pognała za nim. Po dość długim zmaganiu się z własnymi mięśniami, udało jej się zrównać z Exelem. -Czy dobre wychowanie pozwala na zostawianie dam za sobą, monsieur?- ryknęła do ogiera, starając się przekrzyczeć pęd powietrza, który szumiał w uszach. Uśmiechnęła się szatańsko i zmusiła mięśnie do intensywniejszej pracy. Wyprzedziła ogiera o głowę, jednak wiedziała, ze długo to nie potrwa. Mimo wszystko, była słabsza.

Exellent

- Oczywista, ale tylko w tedy kiedy się ściga, madame. - Odkrzyknął i po paru chwilach był już przy klaczy, a nawet trochę przed nią. - Czy madame nie czuje zmęczenia? - Zapytał zatroskany, nie wiedzieć dlaczego.

Papercut

Przewróciła oczami z uśmiechem i przyspieszyła. -Jam arab z krwi i kości, monsieur.- odkrzyknęła i zrównała się z ogierem. Mimo wszystko jej nogi zaczęły już powoli odmawiać posłuszeństwa, ale nie mogła tego nazwać zmęczeniem.

Exellent

Pomimo wszystko zwolnił do galopu, po chwili już do kłusa, a na końcu do stępa. Stwierdził iż nie ma sensu galopować po bezkresnej plaży, gdyż nie wiadomo, gdzie jest jakaś oaza.

Papercut

Odwróciła się zaskoczona i również zwolniła. Podeszła do Exellenta z miną niewiniątka. -Wygrywam walkowerem, monsieur?- spytała zadziornie, nie oczekując odpowiedzi. Droczyła się tylko. Rozejrzała się wokoło.

Exellent

- Ależ skąd madame, ale skąd mamy wiedzieć jak daleko jest następna oaza? Czy damy radę do niej dotrzeć? - Powiedział spokojnie, ale jego organizm już prosił o porcję wody.

Papercut

Pomyślała chwilę. -Istotnie. Poszukajmy oazy, gdzieś tu musi być. Dość daleko wybiegliśmy.-stwierdziła. Schyliła łeb i powąchała piasek. Wyczuła nieznany zapach. Niewątpliwie był to jakiś koń. Podniosła głowę i z nastawionymi uszami się rozejrzała. Pociągnęła nosem kilka razy.-Proponuję udać się w tamta stronę.- wskazała.-A jak pan myśli, monsieur?

Exellent

- Jak sobie madame życzy. - Powiedział i ruszył we wskazanym kierunku. Może Papercut ma rację? Jednak na język nasuwało mu się jedno pytanie, które było nieuniknione. - Czy madame ma może partnera? - Powiedział, poszło! Było, minęło i teraz tylko czekać..

Papercut

Zatrzymała się zaskoczona. Przeanalizowała jeszcze raz całą sytuację i doszła do wniosku, że się nie przesłyszała. -Nie- odpowiedziała nieznanym sobie tonem i zwiesiła głos. Zaskoczyło ją to pytanie. Pozytywnie.

Exellent

Również się zatrzymał, zauważywszy, że klacz jest zaskoczona tym pytaniem. Uśmiechnął się, ale jednak nie poprzestał na tym pytaniu. - A.. Czy madame chciałaby zostać moją partnerką? - Powiedziawszy to podszedł do niej bliżej. Był ciekawy odpowiedzi, ale bał się jej..

Papercut

Nadal była sparaliżowana. Pierwszy raz nie wiedziała co powiedzieć. To znaczy wiedziała co chce odpowiedzieć, jednak zapomniała jak się mówi. To otwierała pysk by coś powiedzieć, to zamykała. -Tak.- wreszcie wydusiła drżącym głosem. Uśmiechnęła się do siebie. Rozbawiło ją własne zachowanie.

Exellent

Podszedł do niej i trącił ją delikatnie pyskiem. - Już dobrze. - Stwierdził, iż już chyba nie musi się do niej zwracać 'madame'. Uśmiechnął się, ale nie wiedział co powiedzieć. Czuł się wspaniale.. Widział, że wciąż jest sparaliżowana, więc powtórzył. - Już dobrze.. - Podszedł jeszcze pół korku do przodu i położył delikatnie łeb na jej grzbiecie.

Papercut

Zadrżała pod dotykiem ogiera i powoli odzyskała władzę nad swoimi mięśniami. Uśmiechnęła się jeszcze szerzej i spojrzała w oczy ogierowi. Zobaczyła w nich szczerze szczęście. Nie zdziwiła się, ona też była naprawdę szczęśliwa. Również trąciła Exela pyskiem i zastrzygła uszami.

Exellent

Podniósł głowę i zaproponował - Może opuścimy pustynię i wyruszymy gdzie indziej? - Nie wiedział konkretnie gdzie, ale wiedział, że pustynia mu się już nieco znudziła. Zamyślił się chwilę.. Jednak gdy nie mógł nic wymyślić zapytał. - Masz kochana jakieś propozycje. - Był otwarty na jakiekolwiek sugestie.

Papercut

Uśmiechnęła się promiennie.-Jestem za opuszczeniem pustyni, jednak nie znam żadnych ciekawych miejsc. Zdam się na pa... ciebie.- powiedziała i przestąpiła z nogi na nogę. Parsknęła wesoło i machnęła ogonem.

Exellent

Zamyślił się znowu. 'Gdzie by tu ją zaprowadzić?' myślał coraz intensywniej. Po chwili do głowy przyszedł mu pewien pomysł. - Chodź za mną. - Ruszył kłusem, po czym przeszedł w galop i wygalopował z ukochaną z pustyni.

// Dolina miłości. //

Papercut

Ruszyła za ogierem. Wkładała w bieg całe serce. Ten bieg dawał jej możliwość dania upustu temu szczęściu, które od paru minut ją rozpierało. Zarżała dziko i opuściła pustynię wraz z ukochanym.